- 10 odsłony

Diagnoza choroby nowotworowej to ogromne wyzwanie fizyczne i emocjonalne. Leczenie – zwłaszcza chemioterapia i radioterapia – może wpływać nie tylko na samopoczucie, ale także na funkcjonowanie układu rozrodczego kobiety. Zaburzenia miesiączkowania, a nawet czasowa lub trwała menopauza, są częstymi następstwami terapii przeciwnowotworowej. Warto zrozumieć, dlaczego tak się dzieje, jakie są możliwe scenariusze i jak dbać o zdrowie w tym wyjątkowym okresie.
Wpływ choroby nowotworowej i leczenia na cykl menstruacyjny
1. Chemioterapia
Leki cytostatyczne niszczą szybko dzielące się komórki – nie tylko komórki nowotworowe, ale również komórki jajników. Skutkiem może być:
-
nieregularne cykle,
-
skąpe lub obfite krwawienia,
-
całkowite zatrzymanie miesiączki (amenorrhoea).
Ryzyko zależy od rodzaju leków, ich dawek oraz wieku pacjentki. Kobiety po 35. roku życia są bardziej narażone na trwałą niewydolność jajników, ponieważ naturalna rezerwa komórek jajowych jest już mniejsza.
2. Radioterapia
Naświetlania w obrębie miednicy mogą uszkadzać jajniki i macicę, co prowadzi do podobnych zaburzeń jak chemioterapia.
3. Stres i ogólny stan zdrowia
Sama choroba, utrata masy ciała, zmiany hormonalne i stres emocjonalny również mogą powodować przejściowe zaburzenia miesiączkowania.
Możliwe scenariusze po zakończeniu leczenia
-
Powrót miesiączki – u wielu młodszych pacjentek cykl może wrócić po kilku miesiącach, a nawet po roku od zakończenia chemioterapii.
-
Przedwczesna menopauza – u części kobiet dochodzi do trwałej utraty funkcji jajników. Objawy to uderzenia gorąca, suchość pochwy, wahania nastroju, zwiększone ryzyko osteoporozy.
-
Nieregularne cykle – przez pewien czas miesiączki mogą być niestabilne, zarówno pod względem częstotliwości, jak i intensywności.
Każdy przypadek jest indywidualny. Kluczową rolę odgrywają: wiek, rodzaj terapii, a także to, czy leczenie obejmowało chirurgiczne usunięcie jajników.
Opieka lekarska i badania kontrolne
Po zakończeniu chemioterapii ważne jest regularne monitorowanie gospodarki hormonalnej. Lekarz ginekolog lub endokrynolog może zlecić:
-
badania poziomu hormonów (FSH, LH, estradiol),
-
USG jajników i endometrium,
-
ocenę gęstości kości, jeśli występują objawy menopauzy.
W przypadku przedwczesnej niewydolności jajników często rozważa się hormonalną terapię zastępczą (HTZ), chyba że przeciwwskazuje do niej typ nowotworu (np. rak piersi hormonozależny). Decyzję zawsze podejmuje lekarz prowadzący.
Płodność i planowanie rodziny
U kobiet planujących macierzyństwo przed rozpoczęciem terapii onkologicznej coraz częściej stosuje się metody zabezpieczenia płodności:
-
mrożenie komórek jajowych lub zarodków,
-
mrożenie tkanki jajnikowej,
-
stosowanie analogów GnRH w trakcie chemioterapii w celu ochrony jajników.
Jeżeli miesiączka powróci, warto skonsultować się z ginekologiem, by ocenić rezerwę jajnikową (AMH) i omówić bezpieczny czas ewentualnej ciąży po leczeniu.
Dbanie o zdrowie w czasie rekonwalescencji
-
Zdrowa dieta i aktywność fizyczna wspierają równowagę hormonalną i regenerację organizmu.
-
Suplementacja witaminy D i wapnia pomaga zapobiegać osteoporozie, szczególnie przy przedwczesnej menopauzie.
-
Wsparcie psychologiczne – zaburzenia cyklu, utrata płodności i lęk o przyszłość mogą być źródłem stresu i depresji. Rozmowa z psychologiem onkologicznym lub udział w grupie wsparcia dla amazonek ułatwiają powrót do równowagi emocjonalnej.
Menstruacja po chemioterapii może przebiegać różnie: od pełnego powrotu do regularnych cykli po trwałą menopauzę. Kluczowe znaczenie ma wiek pacjentki, rodzaj leczenia oraz indywidualna reakcja organizmu. Regularne wizyty u ginekologa, badania hormonalne i otwarta rozmowa z lekarzem prowadzącym pozwalają szybko reagować na nieprawidłowości, łagodzić objawy i – jeśli to możliwe – planować przyszłość rodzinną. Współczesna medycyna daje coraz więcej możliwości ochrony płodności i wsparcia zdrowia kobiet, nawet w obliczu tak wymagającej choroby jak nowotwór.