Rola terapii hormonalnej w leczeniu raka piersi

Terapia hormonalna odgrywa znaczącą rolę w leczeniu raka piersi. Kiedy jest ona stosowana? Jak oddziałuje na organizm? Jakie może wywoływać skutki uboczne?

Hormonoterapia w raku piersi – co to jest?

Terapia hormonalna, inaczej hormonoterapia stosowana jest w przypadku hormonozależnych nowotworów piersi.

Wzrost tego typu nowotworów piersi zależy od hormonów, takich jak estrogen i progesteron. Terapia hormonalna ma na celu blokowanie naturalnych hormonów w organizmie lub obniżenie ich poziomu, aby spowolnić lub zatrzymać wzrost komórek nowotworowych.

Aktualnie terapia hormonalna jest podstawą leczenia raka piersi z ekspresją receptorów hormonalnych i znacząco wpływa na wyniki leczenia poprzez zmniejszenie ryzyka nawrotu i leczenie zaawansowanej choroby. Aby uzyskać optymalne wyniki, istotne jest dostosowanie terapii do stanu pacjentki i specyficznych cech nowotworu.

Kiedy stosuje się hormonoterapię raka piersi?

Hormonoterapia nowotworów piersi może być stosowana zarówno jako leczenie przeciwnowotworowe we wczesnych stadiach, jak i wspomagające, aby złagodzić objawy rozwiniętej już choroby.

Stosowana jest ona w celu kontrolowania rozprzestrzeniania się raka u pacjentek w zaawansowanym stadium.

Z kolei po operacjach terapia hormonalna może również pomóc zmniejszyć ryzyko nawrotu raka.

Jaka jest rola terapii hormonalnej w leczeniu raka piersi?

Rola terapii hormonalnej w leczeniu raka piersi jest wielokierunkowa, ponieważ działa ona poprzez:
• Blokowanie receptorów hormonalnych – leki hormonalne wiążą się z receptorami estrogenowymi w komórkach raka piersi, zapobiegając przyłączaniu się do nich estrogenów i stymulowaniu rozwoju nowotworu.
• Obniżanie poziomu hormonów – leki zmniejszają ilość estrogenu wytwarzanego w organizmie poprzez blokowanie enzymu aromatazy, który u kobiet po menopauzie przekształca androgeny w estrogen.
• Hamowanie czynności jajników – u kobiet w okresie przedmenopauzalnym supresję jajników można osiągnąć za pomocą leków lub chirurgicznego usunięcia jajników, co znacznie zmniejsza poziom estrogenów.

Rodzaje terapii hormonalnej w nowotworach piersi

W onkologii stosowane są różne rodzaje leków hormonalnych pomagające w przypadku raka piersi. Zaliczane są do nich głównie:

• Selektywne modulatory receptora estrogenowego (SERM), inaczej antyestrogeny – tamoksifen jest najpopularniejszym lekiem tego typu, stosowanym głównie u kobiet przed i po menopauzie z pozytywnymi receptorami estrogenowymi i progesteronowymi.
• Inhibitory aromatazy (AI) – blokują przekształcanie androgenów w estrogeny. Zaliczane są do nich głównie anastrozol, letrozol i eksemestan. Leki te są stosowane głównie u kobiet po menopauzie.
• Analogi gonadoliberyny – na przykład goserelina, które hamują wytwarzanie hormonów LH i FSH, co prowadzi do farmakologicznej kastracji.
• Usunięcie jajników – terapia jest osiągana poprzez wycięcie jajników.

Jakie są główne korzyści z hormonoterapii?

Hormonoterapia nowotworów jest obecnie stosowana coraz częściej, ponieważ niesie ona za sobą wiele korzyści dla pacjentów.

Przede wszystkim znacząco zmniejsza ryzyko nawrotu raka po wstępnym leczeniu. W przypadkach z przerzutami może wydłużyć czas przeżycia i utrzymać jakość życia. Dodatkowo jest ona mniej toksyczna niż chemioterapia, dlatego też na ogół wiąże się z mniejszą liczbą poważnych skutków ubocznych w porównaniu z chemioterapią.

Skutki uboczne terapii hormonalnej w leczeniu raka piersi

Pacjentki stosujące terapię hormonalną w leczeniu raka piersi wymagają monitorowania w celu eliminacji skutków ubocznych i oceny skuteczności leczenia.

Regularne kontrole i kontrola działań niepożądanych mają kluczowe znaczenie dla utrzymania jakości życia w trakcie terapii.

Do częstych skutków ubocznych terapii hormonalnej zaliczają się:
• Suchość pochwy lub pojawienie się wydzieliny z pochwy,
• Uderzenia gorąca,
• Wahania nastroju,
• Zmęczenie,
• Osteoporoza – w przypadku inhibitorów aromatazy,
• Ryzyko powstania zakrzepów krwi i raka endometrium podczas stosowania tamoksifenu.

W przypadku pacjentek przyjmujących inhibitory aromatazy może być konieczne regularne prowadzenie badań gęstości kości, a w przypadku kobiet przyjmujących tamoksifen ważne są regularne badania ginekologiczne.